کم آبی ممکن است کاملاً با تغذیه گربه ارتباط نداشته باشد. در واقع به طور مستقیم با مصرف غذای آنها مرتبط است. مهم است که ذکر شود، همه منابع غذایی برای یک گربه در فواید خاصشان برابر نیستند. سه منبع غذایی اصلی برای گربه های اهلی، غذای خشک، غذای مرطوب و غذای خام است. برای تعیین اینکه کدام نوع تغذیه از نظر بیولوژیکی برای یک گربه مناسب تر است، ضروری است که به ریشه دوستان عزیزمان نگاه کنیم. تبار تمام گربه‌های خانگی امروزه از طریق آزمایش DNA به گربه‌های وحشی (Felis Silvestris Lybica) در سراسر جهان بازمی‌گردد. گربه های اهلی ما امروزه هنوز تمام غرایز شکارچی اجداد اولیه خود را حفظ کرده اند. دانستن این موضوع می تواند منجر به این شود که گربه سانان ما گوشتخواران اجباری هستند، درست مانند پیشینیان خود. اکثریت قریب به اتفاق رطوبت دریافتی روزانه برای یک گربه از غذایی است که آنها مصرف می کنند. گربه ها به طور طبیعی تمایل بسیار کمی به نوشیدن آب به تنهایی دارند. اهمیت یک گربه برای دریافت مقدار کافی رطوبت از طریق رژیم غذایی روزانه خود بسیار حیاتی تر می شود. تجزیه بیشتر گزینه های غذایی به صاحبان حیوانات خانگی اجازه می دهد تا بهترین تصمیم را برای گربه خود بگیرند. شروع با رایج ترین شکل تغذیه برای یک گربه خانگی: کیبل خشک. در حالی که پروتئین بالایی دارد، که یک معیار تغذیه غیرقابل بحث مهم است، کیبل خشک معمولاً حدود 6 تا 10 درصد رطوبت را ایجاد می کند. در مقایسه با این حالت، دومین نوع تغذیه پرطرفدار، یعنی غذای مرطوب، می تواند به طور متوسط 75 تا 78 درصد رطوبت را تامین کند. آخرین اما قطعاً نه کم اهمیت ترین، رژیم های خام حدود 70 درصد رطوبت دارند. در حالی که بحث بین شکل برتر تغذیه غذای مرطوب در مقابل خام برای بخش بعدی باقی مانده است، هر دو در مورد تامین رطوبت برنده واضحی هستند. جفت کردن یک غذای مرطوب یا خام همراه با رژیم غذایی کیبل خشک موجود گربه شما راهی فوق العاده برای اطمینان از اینکه گربه شما مقدار زیادی رطوبت دریافت می کند، است. استفاده طولانی مدت از این تکنیک منجر به کاهش حساسیت به مشکلات کلیوی بسیار شایع برای گربه شما می شود. کم آبی بدن یکی از حامیان رایج این است که چرا گربه ممکن است در مقطعی از زندگی خود به بیماری کلیوی مبتلا شود، که خطر بیماری کلیوی در سنین 10 تا 15 سالگی دو برابر می شود. گربه‌هایی که رواقی هستند (پریشانی بینایی یا شنیداری نشان نمی‌دهند و علائم خود را پنهان می‌کنند) معمولاً تا زمانی که ۷۵ درصد از عملکرد کلیه‌شان از بین رفته باشد، علائم بیماری کلیوی را نشان نمی‌دهند. دانستن چگونگی ارزیابی و شناسایی علائم اولیه کم آبی بدن برای پیشگیری فعال از آسیب طولانی مدت یا پیامدهای سلامتی حیاتی است. چهار ناحیه رایج برای ارزیابی روی بدن گربه ها پوست، چشم ها، لثه ها و مدفوع آنها هستند. پوست گربه به دلیل احتباس مایعات در بدن باید حالت ارتجاعی و انعطاف پذیر داشته باشد. برای تست دهیدراتاسیون کافی است پوست گربه را به شکل یک چادر در بین تیغه های شانه او نیشگون بگیرید. در غیر این صورت، پوست تقریباً باید «باز شود»، این می تواند نشانه کم آبی بدن باشد. با نگاه کردن به چشم‌های گربه، کم‌آبی بدن زمانی به یک نگرانی تبدیل می‌شود که گود رفته، کسل‌کننده یا فاقد تمرکز طبیعی به نظر می‌رسند. حرکت به سمت پایین به سمت دهان گربه، لثه های سالمی را نشان می دهد که صورتی و مرطوب هستند، رنگ پریده، چسبنده یا خشک نیستند. فشار ملایم با انگشت روی لثه‌های آن‌ها فضای سفیدی ایجاد می‌کند که در عرض یک تا دو ثانیه با یک گربه هیدراته ناپدید می‌شود. در نقطه مقابل این طیف، اگر گربه شما کمتر از حد معمول با مدفوع کوچک و پلت شده مدفوع می کند، این می تواند نشانه کم آبی بدن باشد. سایر علائم کمتر خاص شامل بی‌حالی صرفاً یا ترکیبی از آن، ضربان قلب بالا یا پایین، و رفتارهای پنهان‌کاری غیر معمول است. در حالت ایده آل، هر یک از این علائم باید از طریق چندین روش مراقبت از حیوانات جلوگیری شود. تغذیه باید یک عنصر اصلی برای دریافت رطوبت گربه شما باشد، اما به همان اندازه مهم است که به تامین آب آشامیدنی تازه و تمیز در همان زمان ادامه دهید. برای جلوگیری از آلودگی متقاطع و تشویق گربه به نوشیدن آب آشامیدنی باید همیشه تازه باشد و در مکانی جدا از محل نگهداری زباله گربه نگهداری شود. به استفاده گربه از منابع آب خود توسط گربه توجه کنید تا منبع آب را به نفع نوشیدن بیشتر گربه خود تغییر دهید. این دستکاری‌ها را می‌توان از طریق تغییر دمای آب، مکان، آب جاری «تمیز» یا از طریق افزودن افزودنی‌های طعم‌دهنده انجام داد. گربه‌سان‌های دوست‌داشتنی ما می‌توانند خوش‌حساب‌تر باشند، اما تغییرات منحصر به فرد و کوچک می‌تواند بیشترین تأثیر را بر سلامت بلندمدت و کیفیت زندگی آنها داشته باشد. مانند بسیاری از جنبه های زندگی، آگاهی، دانش و عمل منجر به تغییرات مثبت خواهد شد. هر صاحب حیوان خانگی مسئول آگاهی و پیشگیری از کم آبی بدن و مسائل مربوط به آن مربوط به دوستان نزدیک و عزیز گربه سانان است.