Η αφυδάτωση μπορεί να φαίνεται εντελώς αποκομμένη από τη διατροφή μιας γάτας. Στην πραγματικότητα συνδέεται άμεσα με την πρόσληψη τροφής. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι δεν είναι όλες οι πηγές τροφής για ένα αιλουροειδές ίσο στα συγκεκριμένα οφέλη τους. Οι τρεις κύριες πηγές τροφής για τις οικόσιτες γάτες είναι η ξηρή τροφή, η υγρή τροφή και η ωμή τροφή. Για να προσδιορίσουμε ποιος τύπος διατροφής είναι πιο κατάλληλος βιολογικά για μια γάτα, είναι απαραίτητο να ανατρέξουμε στην προέλευση των αγαπημένων μας φίλων. Η γενεαλογία όλων των οικόσιτων γατών σήμερα μπορεί να ανιχνευθεί μέσω των δοκιμών DNA σε αυτήν των αγριόγατων (Felis Silvestris Lybica) σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι εξημερωμένες γάτες μας σήμερα εξακολουθούν να διατηρούν όλα τα αρπακτικά ένστικτα των πρώτων προγόνων τους. Γνωρίζοντας αυτό μπορεί κανείς να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι τα αιλουροειδή μας είναι υποχρεωτικά σαρκοφάγα, όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί τους. Η συντριπτική πλειοψηφία της ημερήσιας πρόσληψης υγρασίας για μια γάτα προέρχεται από την τροφή που καταναλώνει. Οι γάτες έχουν φυσικά πολύ λίγη επιθυμία να πίνουν νερό μόνες τους. Η σημασία για μια γάτα να λαμβάνει επαρκή ποσότητα υγρασίας μέσω της καθημερινής της διατροφής γίνεται τότε πολύ πιο ζωτική. Η περαιτέρω ανάλυση των ίδιων των επιλογών τροφής επιτρέπει στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων να πάρουν την καλύτερη απόφαση για τη γάτα τους. Ξεκινώντας με την πιο κοινή μορφή διατροφής για μια οικιακή γάτα: την ξηρή κροκέτα. Ενώ έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, η οποία είναι μια αναμφισβήτητα σημαντική διατροφική μέτρηση, η ξηρή κροκέτα συνήθως αποδίδει περίπου 6-10% υγρασία. Συγκριτικά, η δεύτερη πιο δημοφιλής μορφή διατροφής, που είναι η υγρή τροφή, μπορεί να παρέχει 75-78% υγρασία κατά μέσο όρο. Τελευταίο, αλλά σίγουρα όχι λιγότερο σημαντικό, οι ωμές δίαιτες έχουν περίπου 70% υγρασία. Ενώ η συζήτηση μεταξύ της ανώτερης μορφής διατροφής των υγρών έναντι των ωμών τροφών έχει μείνει για την επερχόμενη ενότητα, και οι δύο είναι ξεκάθαροι νικητές όσον αφορά την παροχή υγρασίας. Ο συνδυασμός είτε μιας υγρής είτε ωμής τροφής σε συνδυασμό με την υπάρχουσα δίαιτα ξηρής κροκέτας της γάτας σας είναι ένας φανταστικός τρόπος για να διασφαλίσετε ότι η γάτα σας προσλαμβάνει άφθονη ποσότητα υγρασίας. Η μακροχρόνια εφαρμογή αυτής της τεχνικής οδηγεί σε μειωμένη ευαισθησία των πολύ κοινών προβλημάτων με τα νεφρά για το γατάκι σας. Η αφυδάτωση είναι ένας κοινός υποστηρικτής του γιατί μια γάτα μπορεί να αναπτύξει νεφρική νόσο κάποια στιγμή στη ζωή της, δηλαδή ο κίνδυνος νεφρικής νόσου να διπλασιάζεται μεταξύ των ηλικιών 10-15. Οι γάτες που είναι στωικές (δεν παρουσιάζουν οπτική ή ακουστική δυσφορία και κρύβουν τα συμπτώματά τους) συνήθως δεν θα εμφανίσουν σημάδια νεφρικής νόσου έως ότου το 75% της νεφρικής τους λειτουργίας έχει ήδη χαθεί. Η γνώση του τρόπου αξιολόγησης και αναγνώρισης πρώιμων σημείων αφυδάτωσης είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργό πρόληψη μακροπρόθεσμων βλαβών ή επιπτώσεων στην υγεία. Οι τέσσερις πιο κοινές περιοχές για αξιολόγηση στο σώμα μιας γάτας είναι το δέρμα, τα μάτια, τα ούλα και τα κόπρανα. Το δέρμα μιας γάτας πρέπει να αισθάνεται ελαστικό και εύπλαστο λόγω της κατακράτησης υγρών στο σώμα. Για να ελέγξετε για αφυδάτωση, απλώς τσιμπήστε το δέρμα της γάτας σε σχήμα σκηνής ανάμεσα στις ωμοπλάτες της. Εάν όχι, το δέρμα θα πρέπει σχεδόν να «αναποδογυρίσει», αυτό θα μπορούσε να είναι σημάδι αφυδάτωσης. Κοιτάζοντας προς τα μάτια μιας γάτας, η αφυδάτωση γίνεται ανησυχητικό όταν φαίνονται βυθισμένα, θαμπά ή δεν έχουν κανονική εστίαση. Η μετακίνηση προς τα κάτω προς το στόμα μιας γάτας αποκαλύπτει υγιή ούλα που είναι ροζ και υγρά, όχι χλωμά, κολλώδη ή ξηρά. Πιέζοντας απαλά τα ούλα τους με ένα δάχτυλο αφήνει ένα λευκό κενό που θα πρέπει να εξαφανιστεί μέσα σε ένα με δύο δευτερόλεπτα με μια ενυδατωμένη γάτα. Στο αντίθετο άκρο του φάσματος, αν το αιλουροειδές σας βγάζει λιγότερο από το κανονικό με μικρά, σφαιροποιημένα κόπρανα, τότε αυτό μπορεί να είναι σημάδι αφυδάτωσης. Άλλα λιγότερο ειδικά συμπτώματα περιλαμβάνουν λήθαργο μόνο ή τον συνδυασμό τους, αυξημένο ή χαμηλό καρδιακό ρυθμό και ασυνήθιστες συμπεριφορές κρυφού. Στην ιδανική περίπτωση, οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα θα πρέπει να προλαμβάνεται με πολλαπλά μέσα φροντίδας των ζώων. Η διατροφή πρέπει να είναι βασικό στοιχείο για την πρόσληψη υγρασίας της γάτας σας, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να συνεχίσετε να παρέχετε φρέσκο και καθαρό πόσιμο νερό ταυτόχρονα. Το πόσιμο νερό πρέπει να είναι πάντα φρέσκο και να φυλάσσεται σε ξεχωριστή θέση από τη θέση του κουτιού απορριμμάτων γάτας για να αποφευχθεί η διασταυρούμενη μόλυνση και να ενθαρρύνετε τη γάτα σας να πίνει. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στη χρήση των πηγών νερού της γάτας σας για να χειριστείτε την πηγή υπέρ του να πίνει περισσότερο η γάτα σας. Αυτοί οι χειρισμοί μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσω της αλλαγής της θερμοκρασίας του νερού, της θέσης του, είτε το νερό είναι "καθαρό" ρέον νερό ή μέσω της προσθήκης πρόσθετων γεύσης. Τα αγαπημένα μας αιλουροειδών μπορεί να είναι ένα περίεργο μάτσο για να ευχαριστήσουμε, αλλά οι μοναδικές και μικρές αλλαγές μπορούν να έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στη μακροπρόθεσμη υγεία και την ποιότητα ζωής τους. Όπως συμβαίνει με πολλές πτυχές της ζωής, η συνειδητοποίηση, η γνώση και η δράση θα οδηγήσουν σε θετικές αλλαγές. Κάθε ιδιοκτήτης κατοικίδιου είναι υπεύθυνος για την ευαισθητοποίηση και την πρόληψη της αφυδάτωσης και των σχετικών θεμάτων που σχετίζονται με τους κοντινούς και αγαπημένους μας φίλους αιλουροειδών.